HOR GOAZ, ETENGABEKO IKASKUNTZAN

Sorkinen ibilbidea 7 pertsonak hasi genuen, denak zuriak, europarrak eta egoera ekonomiko ertainarekin. Eta hori nabaritzen da. Hortik abiatzen bazara, etengabeko hausnarketa beharrezkoa da, abiapuntu dituzun pribilegioez jabetzeko eta, hortik, erantzukizun kolektibotik jardun ahal izateko.

Niri arrazakeriari edo kolonialtasunari buruzko gogoeta mamitsu egiten dituzten pertsonak entzuteak edo irakurtzeak laguntzen dit. Audre Lorde, bell hooks edo Yuderkis Espinosa irakurtzeke egoten dira nire mahaian (beno, eta ez bakarrik irakurtzeke, irakurriak ere bai). Sakon-sakonetik mugitzen nauten egileak dira, haiekiko dudan pribilegio-posizioaz oso kontziente izan arren.

Hezkuntzari buruzko ikuspegi kritikoen inguruko gaiak irakurtzea ere lagungarri egiten zaizkit; bertatik zenbait alderdi zalantzan jar daitezke, hala nola adultozentrismoa edota sistema neoliberala bera ere. Hor hainbat irakurketa ditut pedagogia anarkista edo libertarioei buruz, autogestionatuak, Ani Pérez edo Francisco José Cuevas Noa bezalako egileekin.

Kasua, nire alabei beti esaten diedana, denbora guztian ikasten ari garela. Eta nola ez, Sorkin ere bai. Duela pare bat urte, feminismoei eta zientziari buruzko testu bat eskatu zidaten "Hegoak zabalduz" bildumarako (hemen deskarga daiteke: "Zientzia eta feminismoak: zientziari bizitzaren iraunkortasunetik begiratzen"), eta oso aukera ona izan zen Sorkinen oinarrizko gai batzuei buruz hausnartzeko. Zehazki, zientzian androzentrismoari egiten diogun kritikan sakontzea, baina baita arrazismoa, kolonialismoa edo klasismoa bezalako gaietan ere. Hau da, gai horien guztien begirada intersekzionalean sakontzea, eta diskriminazioei buruzko diskurtsoaren erdigunean jartzea.

Artikulu honetatik abiatuta, gure webguneari azken berrikuspen bat eman diogu eta, bereziki, gure ikuspegi pedagogikoari (hemen deskarga ditzakezu). Kontu horiek, gutxi gorabehera, buruan genituen, eta, pixkanaka, gorputzean ere pixka bat gehiago izaten ari gara. Hor goaz, ikasten, beti.