"KAKORRATZA: ZIENTZIA ESKUEKIN EHUNTZEN DA" SAIOA

Irudia: Leire Llano

Pasaden urriaren 27an, praktika subertsibotzat jotzen dugun kakorratzaren inguruko gogoeta batzuk partekatu genituen hainbat emakumerekin.

Saioa hau Lulab kolektiboak (Luciana Perfora-lab) antolatu zuen, "Geometrias salvajes. Creación de un arrecife de coral" proiektuaren barruan. Proiektu honen baitan, ehungintzarekin zerikusia duen guztia modu kolaboratiboan ikasten saiatzen dira, C3Arekin (Andaluziako Sorkuntza Garaikideko Zentroa) lankidetzan.

Proiektuan hainbat emakume elkartuko dira kakorratzaren teknika erabiliz koralezko arrezife bat elkarlanean eta taldean sortzeko.

Haiek ehuntzen ari ziren bitartean, elkarrizketa bat sortu genuen, eta hainbat gairi buruz hausnartu genuen: kakorratza bezalako teknika baten subertsibotasuna, bertan dagoen zientzia, haren hezkuntza eraldatzeko ahalmen handia edo teknika horretan ezkutatzen den dimentsio aniztasuna. Azken finean bilatzen dugu Kakorratza jakintza zientifikotzat jotzea, eta horretan aritzen diren emakumeak (gehienak adineko emakumeak) jakintza zientifikoaren sortzaile bihurtzea. Gainera, jakintza hori funtsezkoa da bizitzaren iraunkortasunerako, eta, ikusi dugunez, zientzia handia du.

Eskerrik asko zuekin tartetxo hau egotera gonbidatzeagatik. Plazer handia izan zen elkarrekin hitz egitea kakorratz lanak egiten ari zineten bitartean.

Oharra: partekatutako hausnarketak Vane Calero Blancok eta Yasmina Elhamdi Garcíak Pikara magazine aldizkari digitalerako egindako "Ganchillo: la ciencia se teje con las manos" artikulutik abiatzen dira.